Od 7. do 9. jula 1994. godine Bihać, tada u potpunoj blokadi, bio je velika pozornica u kojoj je izvedena Operacija „Tigar-Sloboda 94“ – najuspješnija vojna operacija za vrijeme agresije na BIH. Njom je zaustavljena akcija „Sloboda 94“,kojom je agresor namjeravao zauzeti Bihać, zaustavljena je destrukcija BIH od strane Abdićeve Autonomne pokrajine „Zapadna Bosna“, te konačno osigurana pomoć stanovništvu.
Središte Izačića – prvih julskih dana 1994. godine bilo je poprište završnice Operacije „Tigar-Sloboda 94“, akcije u kojoj je potvrđena podrška srpskog agresora u planski iniciran međubošnjački sukob u tzv. Autonomnoj pokrajini „Zapadna Bosna“, ali i podrška agresoru od strane mirovnih snaga, odnosno raskrinkan je način kako su vršile mirovnu misiju.
Akciju su u najvećoj tajnosti pripremali od januara do jula komandant Korpusa Atif Dudaković i komandant 502. Hamdija Abdić-Tigar,koji je i ubačen u štab vojske tzv. Abdićeve narodne odbrane.
Vjerujući da je u Bihaću pobuna protiv Petog koprusa i vlasti Okruga Abdić je dostavio znatne količine pomoći – hrane, goriva,vojne opreme i naoružanja, preko tadašnje tzv. SAO Krajine i punkta Poljskog bataljona mirovnih snaga UN-a. Bihać, Izačić i još neka područja bili su predstava lažiranog ratovanja,kontroliranog haosa, planirane medijske šutnje i povremenih dramatičnih vijesti emitiranih posredstvom RTV Cazina.
Bilo je značajno da svi oni koji su dolazili iz SAO Krajine, AP ZB odnesu odavde sliku da se narod pobunio protiv Korpusa i legalnih vlasti i da su krenuli u suport vojsci koja je bila agresor.
Akcija je ne samo razotkrila Abdićeve namjere i direktnu vezu sa agresorom a, a bila je prekretnica u slamanju jedne od najvećih ofanziva na Bihaćki okrug, te u daljim oslobodilačkim akcijama, posebno Pećigrada i Velike Kladuše.
